مدل سازی شبكه عصبی مصنوعی تصفیه فاضلاب شهری و صنعتی با روش MBR (مطالعه موردی: تصفیه خانه اکباتان استان تهران)

امروزه شاهد آن هستیم که نیاز بشر به استفاده مجدد از فاضلاب کمک شایانی به بخش های اقتصادی و زیست محیطی نموده است و بکارگیری روش های نوین باعث کاهش آلودگی های زیست محیطی شده است. در این پژوهش سعی بر آن شده است که عملکرد بیوراکتور غشایی با غشت هالو فایبر در اختلاط فاضلاب شهری با صنعتی مورد بررسی قرار گیرد. در این خصوص از تصفیه خانه فاضلاب اکتابان تهران استفاده شده است که فاضلاب صنعتی با افزایش پارامترهای BOD و COD شبیه سازی گردید و زمان ماند مورد نظر هر یک تعیین گردید. نتایج نشان داد بهینه ترین زمان ماند فاضلاب شهری 5 ساعته و صنعتی 17 ساعته می باشد که درصد BOD و COD در اختلاط شهری با صنعتی به ترتیب برابر 96% و 95% بدست آمده است و همچنین بیوراکتورهای غشایی مستغرق جهت شهری غیراقتصادی عمل کرده و در صنعتی بازده افزایش می یابد از این رو با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و آموزش دادن آن ها برای BOD و COD نتایج بسیار مناسب و مطابقت خوبی با مدل آزمایشگاهی برقرار نموده است و بطور کلی همبستگی 0/97 با میانگین خطا 7% به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

بیو راکتور غشایی , اختلاط شهري با صنعتی , تصفیه خانه , زمان ماند