افزایش ظرفیت استحصال چاه به کمک مدلسازی با نرم افزار WaterGEMS (مطالعه موردی شرکت آب و فاضلاب اصفهان منطقه شهرضا)

امروزه استفاده چاه در مناطق فاقد منابع سطحی بسیار مورد توجه قرار گرفته و تنها راه تامین آب می باشد. عدم بازنگری در طراحی چاه ها به دلیل تغییر شرایط اولیه (از جمله افت سطح آب های زیرزمینی) باعث کاهش بازدهی می شود. در این مقاله یک حلقه چاه واقع در منطقه وردشت سمیرم مورد بررسی قرار گرفته است. این چاه با توجه به شرا یط آب زیرزمینی وقت (حدود 15 سال پیش) طراحی شده است اما متاسفانه با گذشت زمان و کاهش بارش و خشکسالی های سالیان اخیر دبی آن پایین آمده (25 لیتر در ثانیه) و حداکثر دبی از آن استحصالی نمی شود. با استفاده از عملیات دبی سنجی، فشارسنجی در حالت شیر بسته، ثبت آمپرها نوع پمپ و همچنین با مدلسازی چاه و خط انتقال عمق نصب شناور تخمین زده شده است. مدلسازی جدید جهت اصلاح پمپ انجام شده است بطوریکه با دقت قابل قبولی با حالت واقعی مطابقت دارد. دبی حاصل از مدلسازی 38 لیتر بر ثانیه و دبی پس از عملیات اصلاح 38.5 لیتر بر ثانیه می باشد که نشان از دقت بالای مدلسازی می باشد. افزایش 13.5 لیتر بر ثانیه (معادل 54 درصد دبی اولیه) در شرایط آبی موجود از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده که باعث صرفه جویی قابل توجه در هزینه ها می شود.

Keywords:

چاه , مدلسازی , دبی سنجی , فشارسنجی در حالت شیر بسته , افزایش راندمان