شناسایی و ارزیابی عوامل موفقیت در طراحی و ساخت سازه ی آبگیر شناور با تکنیک دیمتل

کاهش تراز آب سدها در سال های اخیر از یک سو و لزوم قطعیت تأمین آب شرب و صنعت به خصوص در مراکز صنعتی همراه با رشد جمعیت پیش بینی نشده در بالادست مخازن از سوی دیگر سبب شده که آبگیری مستقیم از دریاچه سدها به عنوان ابزاری راه گشا برا ی تأمین آب بلند مدت مدنظر قرار گیرد. بروز خشک سالی های پی درپی و کاهش حجم مفید مخازن سدها و عدم رواج این روش برای تأمین آب شرب و بهداشت در کشور، ضرورت استانداردسازی و تهیه دستورالعمل مدون و کاربردی بیش از پیش به چشم می خورد؛ به طوری که در صورت عدم پیش بینی و پردازش این عوامل در زمان انجام مطالعات و ساخت، مشکلات فنی، قراردادی و حقوقی متعددی پدیدار می گردند. هدف از این پژوهش شناسایی و ارزیابی عوامل موفقیت در طراحی و ساخت سازه ی آبگیر شناور با به کارگیری تکنیک دیمتل (مطالعه موردی: آبگیر شناور طرح آب رسانی جهرم) است. روش این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی و جامعه آماری پژوهش شامل 10 نفر از خبرگان صنعت آب استان و کشور می باشند که مورد بررسی قرار گرفتند. شناسایی عوامل موفقیت در طراحی و ساخت آبگیر با کمک مصاحبه با خبرگان و تجربه محقق انجام گرفته که دارای 15 شاخص تشکیل شده است. نتایج پژوهش عامل تخصص مدیر پروژه و سهولت بهره برداری را به ترتیب بیشترین تأثیرگذاری و تأثیرپذیری معرفی می نماید.

Keywords:

آبگیر شناور , دریاچه سد , عوامل موفقیت , تکنیک دیمتل