سمیه طاهری - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
امیر محسن راه نجات - دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، دانشکده پزشکی، گروه روانشناسی بالینی، تهران، ایران
مهدی منوچهری - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران.
بهنوش صبایان - گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران.
محمد باقر حبی - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
وحید دنیوی - گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران.
هاله شاهد حققدم - گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین، ایران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه سیستم­های مغزی ـ رفتاری سربازان دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی با سربازان سالم انجام شد. روش: این تحقیق به شیوه توصیفی ـ مقطعی از نوع علی ـ مقایسه­ای بود که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری اول پژوهش شامل کلیه سربازان مراجعه­کننده به یک بیمارستان نظامی روان­پزشکی بود که دارای تشخیص اختلال یا صفات شخصیت مرزی بودند و جامعه آماری دوم متشکل از سربازان فاقد تشخیص و سالم به‌لحاظ روان‌شناختی بودند. حجم نمونه در هر گروه 106 نفر بود. پژوهش از نوع دردسترس بود و داده­ها توسط پرسشنامه‌های اطلاعات جمعیت‌شناختی و مقیاس نظام‌های بازداری/فعال‌سازی رفتاری جمع‌آوری شد. داده‌های به‎‌دست‌آمده ازطریق شاخص­های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده نسخه 25SPSS  تحلیل شدند. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که عملکرد سیستم فعال­سازی رفتار و بازداری رفتار در  سربازان سالم در مقایسه با سربازان مبتلا به اختلال یا صفات شخصیت مرزی بهتر بود. بحث: به‌نظر می­رسد در مداخلات روان‌شناختی جهت مبتلایان به صفات یا اختلال شخصیت مرزی، نقش سیستم­های مغزی ـ رفتاری می­تواند مدنظر قرار بگیرد.

سیستم‌های مغزی ـ رفتاری, اختلال شخصیت مرزی, سرباز