منصور ابراهیمی
مهناز طاهریانفرد

رودخانه کر از جمله رودخانه های پر آب استان فارس بوده و منطقه اطراف آن قطب صنعتی و کشاورزی به شمار می‌رود. جهت بررسی آلودگی رودخانه کر به فلزات سنگین میزان تجمع بافتی آنها در ماهیان سه نقطه ابتدایی (پشت سد درودزن)، میانی (بند امیر) و پائینی (کربال) رودخانه مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس بررسی های آماری بدون در نظر گرفتن جنسیت و گونه در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که میزان آلودگی به فلزات سنگین در کلیه بافت ها در منطقه بند امیر نسبت به کربال و پشت سد درودزن بطور معنی داری (0/05>p) بیشتر بوده ولی در سه منطقه تفاوت معنی داری بین ماهیان نر و ماده مشاهده نگردید. در دو گونه سیاه ماهی و کپور، میزان آلودگی فلزات سنگین در بافتهای مختلف در منطقه بند امیر بطور معنی داری (0/05>p) نسبت به دو منطقه دیگر بیشتر بوده، ولی هیچ اختلاف معنی داری بین دو گونه ماهی در هر منطقه مشاهده نشد.

فلزات سنگین، رودخانه کر،‌ آلودگی،‌ کپور، سیاه ماهی