شناسایی روستاهای مستعد توسعه گردشگری در مسیرهای ارتباطی شهرستان پلدختر

گردشگری روستایی بخشی از صنعت گردشگری است که هدف آن استفاده از منابع طبیعی، فرهنگی - تاریخی و سایر منابع و خصوصیات سکونتگاه­های روستایی برای توسعه محصول پیچیده گردشگری است. استان لرستان با پتانسیل­های گردشگری متعدد به ویژه در مناطق روستایی، از جمله مناطق مستعد توسعه گردشگری روستایی در کشور ایران است. هدف از این تحقیق، شناسایی و اولویت­بندی روستاهای دارای پتانسیل­های گردشگری جهت برنامه­ریزی و مدیریت مقاصد گردشگری در ۳۰ روستای واقع در حریم ۱ کیلومتری مسیرهای ارتباطی منتهی به شهرستان پلدختر در جنوب استان لرستان است. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی بوده و از ابزارهایی مانند پرسشنامه محقق­ساخته و مدل­های آنتروپی شانون و ویکور جهت انجام کار استفاده شده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که برخی از روستاهای واقع در حریم یک کیلومتری مسیرها ارتباطی مورد مطالعه، دارای قابلیت­های شاخص گردشگری مانند گردشگری کشاورزی (زیودار، بن لار و سبزوار)، گردشگری طبیعی(افرینه و ولیعصر)، گردشگری مذهبی(چم دیوان و حیات الغیب) و گردشگری تاریخی(قلعه نصیر و زیر تنگ چمشک) هستند. همچنین از بین مسیرهای ارتباطی شهرستان پلدختر، مسیر خرم­آباد- پل­دختر دارای بیشترین پتانسیل و بهترین مسیر پیشنهادی جهت توسعه گردشگری روستایی است. نتایج نهایی اولویت­بندی روستاها براساس مدل ویکور نشان می­دهد که روستاهای سبزوار، بن­لار و افرینه در رتبه­های اول تا سوم جهت توسعه گردشگری روستایی در محورهای گردشگری مورد مطالعه قرار دارند.

Keywords:

Tourism Route , Rural tourism , Pol-Dokhtar County , Tourist Attractions. , مسیر گردشگری , گردشگری روستایی , شهرستان پلدختر , جاذبه های گردشگری