سیاستهای فضایی شهری و وضعیت محلههای فرودست (اتنوگرافی نهادی محلههای آقازمان، قطارچیان، جورآباد و کورآباد شهر سنندج)

مطالعه محلات فرودست شهری سنندج بهمثابه بخشی از فضاهای شهری میباشند که در طی یک فرایند تولید و تفکیک فضایی به شکل ویژهای برساخت یافتهاند. بهطور کلی، آنچه مشخصا مفروضه این پژوهش را تشکیل میدهد، تولید فضای اجتماعی از طریق سیاستهای فضایی ناکارآمد شهری است که کموبیش حق به شهر شهروندان را با چالش مواجه نموده است. برای گردآوی داده­ها از روش اتنوگرافی نهادی استفاده شده است، بر این اساس، با ۳۶ نفر از ساکنان محلههای مورد پژوهش شهر سنندج مصاحبه شده است و سعی بر آن بوده که تمها و مقولات بنیادیای در پیوند با سیاستهای فضایی و حق به شهر استخراج گردند. نتایج پژوهش نشان میدهد که نمودهای فضایی سیاستگذاری شهری از جمله عدم سیالیت فضایی، عدم مرکزیت فضایی، نبود خودگردانی فضایی و.. حق به شهر شهروندان را ضایع نموده و عدالت فضایی را با مسئله مواجه مینمایند. این نابرابریهای فضایی و تداوم پایمالشدن حق به شهر شهروندان و کاربران فضاهای محلات طردشده ضرورت بازنگری در سیاستهای مزبور و ارائهی سیاستهای جایگزین را ایجاب میکند. سیاستهایی که با اتکا به حق به شهر شهروندان و حق سکونتگاه آنان، از تقلیل کلیت و یکپارچگی شهری به ماکت و فضایی انتزاعی برای کنترل و ابژهسازی شهروندان جلوگیری نماید و فرایند تولید فضای شهری در راستای تحقق عدالت فضایی را در پیش گیرد.

Keywords:

سیاستهای فضایی , حق به شهر , اتنوگرافی نهادی , محلههای فرودست شهری , عدالت فضایی