ارزیابی آموزش الکترونیک در بحران همه گیری کووید ۱۹ و چشم انداز استفاده مکمل از آن در دوران پسا بحران از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی کشور
عنوان مقاله: ارزیابی آموزش الکترونیک در بحران همه گیری کووید ۱۹ و چشم انداز استفاده مکمل از آن در دوران پسا بحران از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی کشور
شناسه ملی مقاله: JR_EDJ-11-3_024
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_EDJ-11-3_024
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمید یزدانی نژاد - دانشجو، گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
کاوه اسلامی - عضو هیات علمی، گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
رضا ارجمند - عضو هیات علمی، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نرگس شاکریان - دانشجو، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نسترن ترک شیرازی - دانشجو، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
رضا ابوعلی - دانشجو، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
محسن برگ بیدوندی - دانشجو، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
خلاصه مقاله:
حمید یزدانی نژاد - دانشجو، گروه هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
کاوه اسلامی - عضو هیات علمی، گروه داروسازی بالینی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
رضا ارجمند - عضو هیات علمی، گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نرگس شاکریان - دانشجو، گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نسترن ترک شیرازی - دانشجو، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
رضا ابوعلی - دانشجو، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
محسن برگ بیدوندی - دانشجو، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
بیماری کرونا ویروس ۱۹ که موارد ابتلای آن از اواخر سال ۲۰۱۹ در شهر ووهان کشور چین گزارش شد باعث اعمال محدودیت در بسیاری از فعالیتهااز جمله حضور در دانشگاهها شده است. به همین منظور آموزش الکترونیک در بسیاری از کشورها از جمله ایران جایگزین آموزش های حضوری در علوم پزشکی شده است. این نوع از آموزش نیز نیازمند ارزیابی کیفیت و میزان کاربرد آن در دوران پسا کرونا است لذا برآن شدیم مطالعه ای با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان بعنوان ذی نفعان مستقیم آموزش الکترونیک در این خصوص انجام دهیم. در این مطالعه توصیفییمایشیجامعه آماریآن کلیه دانشجویان کمیته دانشجویی توسعه آموزشدانشگاههایعلوم پزشکیکشوردر سالتحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بودند کهاز بینآنهانمونهای بهتعداد۱۲۷نفربهسرشماری وارد مطالعه شدند.ابزارجمعآوریدادههاپرسشنامه محققساخته بود که پساز تایید رواییوپایاییمورداستفادهقرارگرفت.ازشاخصهایآماریتوصیفی جهت توصیف وتبیین سوالات بسته پاسخ و از روش تحلیل محتوایی برای سوالات باز پاسخ جهت تجزیه وتحلیل دادهها استفاده شد. مجموع نظرات فراگیران آموزش الکترونیک نشان میدهد که عمده مشکل آموزش الکترونیک در دانشگاههای علوم پزشکی کشور مشکلات و مسائل ساختاری در زمینه پهنای باند و سرعت پایین اینترنت، نبود فرهنگ آموزش الکترونیک و عدم وجود مهارتهای ضروری اساتید و دانشجویان در به کارگیری این نوع آموزش است. بنابراین فراهم نمودن بسترهای توانمند سازی افراد در کنار تامین زیرساختهای نرمافزاری و سختافزاری در به کارگیریاین روش بعنوان آموزش مکمل در علوم پزشکی اهمیت دارد.
کلمات کلیدی: آموزش الکترونیک, کووید ۱۹, کیفیت, پسا بحران, آموزش مکمل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1185241/