مرتضی نورمحمدی - استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه
روح اله طالبی آرانی - استادیار دانشکده علوم اقتصادی و علوم سیاسی،

گسترش فزاینده فناوری اطلاعات و ارتباطات دگرگونی در حیات بشری را در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی به بار آورده است. این چارچوب، در اثر گسترش فزاینده فناوری اطلاعات و ارتباطات مسائل و موضوعات جدیدی را پیش آورده که خارج از ظرفیت کنترلی و مدیریتی دولتملتها و نهادهای بینالمللی دولتی است. مسائل جدید یا وظایف اداره امور در زمینه قاعدهمندسازی، کنترل و نظارت بر موارد استفاده از اینترنت و تضمین امنیت اطلاعات، نوع جدید منازعات بیندولتی و یا نابرابریهای فزاینده در درون و میان ملتها، چشمگیرتر شده است. به همین دلیل، نظامهای موجود اداره امور بینالمللی که براساس گفتمان دولت سرزمینی تاسیس شدهاند، نمیتوانند به این مسائل جدید پاسخ دهند.بر همین اساس، سوال پژوهش حاضر این است که گسترش فزاینده فناوری اطلاعات و ارتباطات چه تاثیری بر کارآمدی و سودمندی گفتمان اداره امور بینالمللی گذاشته است؟ فرضیه پژوهش این است که در عصر اطلاعات، گسترش فناوریهای اطلاعات و ارتباطات گذر از اداره امور بینالمللی به اداره امور جهانی را به بار آورده است؛ در این چارچوب، استدلال میشود که گفتمان اداره امور بینالمللی در عصر اطلاعات دیگر نخواهد توانست از عهده حل مسائل و مدیریت سیاست جهانی برآید و در نتیجه، گذر از اداره امور بینالمللی به اداره امور جهانی که مبتنیبر برونداد شبکه غیرسلسلهمراتبی نهادهای درهمتنیده بینالمللی و فراملی است، بیش از پیش ضروری بهنظر میرسد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات بنیادی ـ کاربردی است و از روش توصیفی ـ تحلیلی استفاده خواهد شد.

انقلاب اطلاعات, اداره امور بینالمللی, اداره امور جهانی, کنشگران غیردولتی