اثر خستگی بر مبادله سرعت- دقت در شاخصهای دشواری مختلف

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خستگی بر مبادله سرعت- دقت در شاخص­های دشواری مختلف بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران زن رشته کاراته شهر اهواز با دامنه سنی ۱۳ تا ۱۷ سال می باشد. روش شناسی:  تعداد ۱۵ نفر بصورت دسترس در پژوهش شرکت کردند. ابتدا از شرکت کنندگان آزمون مبادله سرعت – دقت با شاخص های دشواری­ مختلف در شرایط بدون خستگی گرفته شد سپس برای اعمال خستگی از پروتکل تغییر یافته آستراند استفاده شد. با استفاده از نرم افزار شاخص دشواری تعداد ضربات صحیح و خطا به یک هدف، زمان انجام یک حرکت، میانگین زمانی حرکت با ضرب آهنگ­های آهسته و سریع به اشکال دو و سه هدفه ارزیابی شد. نتایج:  نتایج نشان داد که در شرایط ضرب آهنگ تند و آهسته با شاخص دشواری سه هدفه خستگی تاثیر معناداری بر عملکرد آزمودنی ها داشت اما در شرایط با شاخص دشواری دو هدفه تاثیر معناداری مشاهده نشد. علاوه بر این در پهنای موثر هدف در سطح دشواری دو هدفه با ضرب آهنگ آهسته در شرایط استراحت، بین اهداف سمت راست، چپ و پایین تفاوتی مشاهده نشد اما در شرایط شاخص دشواری سه هدفه با ضرب آهنگ تند خستگی تاثیر معناداری بر عملکرد آزمودنی­ها داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته­ها بنظر می­رسد که شاخص دشواری یک ماهیت حیاتی عملکردحرکتی است که تحت تاثیر شرایط خستگی قرار می­گیرد.

Keywords:

شاخص دشواری , مبادله سرعت –دقت , خستگی