لیلا تاجیک - دانشگاه الزهرا
مژگان فراهانی - دانشگاه علامه طباطبایی

مفهوم زبانپریشی۲ که نتیجه طبیعی فراگیری زبان دوم می باشد (سلایجر،۱۹۹۶)۳، بیش از سه دهه است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. اگرچه تعداد کمی از مطالعات موجود، زبان پریشی را که در نتیجه تماس زبانهای فارسی- انگلیسی صورت گرفته است، در زبان فارسی بررسی کردهاند ( جمشیدیها و معرفت، ۲۰۰۷)، تقریبا هیچ کدام  از آنها، پیشنهادات سازندهای جهت جلوگیری از نفوذ زبان انگلیسی در زبان فارسی ارائه نکردهاند. با در نظر گرفتن این موضوع، محققان در تحقیق حاضر مروری بر اصول دیدگاههای  آموزش منتقدانه۴ و جهانی شدن زبان انگلیسی ۵ ارائه مینمایند، چرا که بر این باورند که اگر اصول مطرح شده توسط این دو دیدگاه به طور صحیح رعایت گردد، میتواند زبان فارسی را تا حد زیادی از نابودی نجات دهد. سپس با بهره گیری از این دو دیدگاه،  چنین استدلال میکنیم که لازم است برای زبان و فرهنگ  فارسی ارزشی در خور آن  قائل شویم. در پایان، به مسئولیتی که پذیرفتن این دو دیدگاه بر دوش سیاستگذاران،  معلمان زبان انگلیسی و دانش آموزان مینهد  تا در جهت تهیه مطالب درسی و روشهای تدریس بومی تلاش کنند و به این طریق زبان و فرهنگ مادری  خود را از سلطه  زبان انگلیسی نجات دهند، اشاره خواهد شد.

زبان پریشی, آموزش منتقدانه, جهانی شدن