این مقاله حاصل کوششی است در راستای بررسی شاخصهای کیفیت مطبوعات از دیدگاه استادان ارتباطات و روزنامهنگاران حرفهای در ایران. دستیابی به این شاخصها علاوه بر مشارکت در ارتقای سطح دانش و غنیتر کردن ادبیات این حوزه، در امر بهبود سیاستگذاری و سازوکارهای ارتباط با مطبوعات به سازمانها و نهادهای ذیربط کمک میکند تا براساس شاخصها و معیارهای مشخصی به این امر مبادرت کنند. در این پژوهش با استفاده از نظریههای هنجاری رسانهها، معیارها و اصول اخلاقی و حرفهای روزنامهنگاری، و نیز مرور ادبیات نظری سبکهای روزنامهنگاری و مفاهیم این حوزه، گویههای تحقیق استخراج و با استفاده از روش کیو و تحلیل عاملی، نظرات دو گروه روزنامهنگاران و استادان ارتباطات، مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت. با توجه به گستردگی حوزه مطبوعات، از ابعاد گوناگون میتوان کیفیت مطبوعات را مورد ارزیابی قرار داد. در این تحقیق، شاخصهای کیفیت مطبوعات در پنج بعد قوانین و مقررات حقوقی، مالکیت و مدیریت مطبوعات، تکنیکها و اصول روزنامهنگاری، رابطه مطبوعات با دولت و ملزومات اشتغال به حرفه روزنامهنگاری مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت با محاسبه بار عاملی، مشخص شد که پاسخگویان از بین ۵۲ گویه مطرح شده بر سر ۴۲ گویه اجماع و اتفاق نظر داشتند که حاکی از توافق بالای روزنامهنگاران و استادان ارتباطات در مورد گویههای تحقیق است.

مطبوعات, شاخصهای کیفیت, روزنامهنگاری کیفی, روزنامهنگاری حرفهای, اخلاق حرفهای