صالحه صالح نیا - مربی- عضو هیات علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند،
بهنام باریک بین - دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
رسول خسروی - مربی- عضو هیات علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

مقدمه: در سالهای اخیر نگرانی درمورد حضور طیف وسیعی از مواد دارویی از جمله آنتی بوتیکها در محیطهای آبی افزایش یافته است. بهطور معمول این مواد به دلیل ناکارآمدی تکنولوژیهای متداول تصفیه فاضلاب، از مسیرهای مختلفی مانند رواناب کشاورزی، تخلیه مستقیم از تصفیه خانههای فاضلاب شهری، مواد دفعی انسان، دفع مستقیم زائدات پزشکی، صنعت و غیره وارد محیطهای آبی میشوند. بنابراین در تحقیق حاضر کارایی حذف پنیسیلین G، با استفاده از فرآیند الکتروفنتون، از محلولهای آبی، مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: تحقیق حاضر در مقیاس آزمایشگاهی در مخزن شیشهای به حجم cc ۴۰۰ با استفاده از الکترودهای آهنی صورت گرفت.دستگاه مجهز به تنظیمکننده میزان جریان جهت تنظیم سریع متغیر بود. برق ورودی به دستگاه، جریان متناوب شهری میباشد. مخزن با آب سنتزی حاوی پنیسیلین G در غلظتهای mg/L۲۰۰-۵۰ پر شد. درصد حذف آلاینده در پتانسیلV ۲۶، شدت جریان ۶/۰-۰۵/۰آمپر، مدتزمان min ۱۲۰-۰، pH ۱۲-۳ و فاصله بین الکترودها در محدوده cm ۴-۱ بررسی شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله میزان حذف پنیسیلین G به پارامترهای مختلف بهرهبرداری از جمله pH ، دانسیتهجریان الکتریکی ، زمان واکنش ، غلظت آنتیبیوتیک و فاصله بین الکترود بستگی دارد. شرایط بهینه بهرهبرداری pH معادل ۳، دانسیته جریان الکتریکی برابر A ۶/۰، زمان واکنش min ۲۰، غلظت آنتی بیوتیک mg/L ۵۰ و فاصله بین الکترود cm۱ با میزان غلظت پرواکسیدهیدروژن mmol ۲۵ در فرایند الکتروفنتون حاصل شد. نتیجهگیری: براساس نتایج حاصل از این تحقیق فرایند الکتروفنتون میتواند به عنوان روشی نسبتا مناسب در حذف پنی-سیلین G از محیطهای آبی مطرح گردد.

الکتروفنتون, پنیسیلین G, الکترود آهن