بررسی چهار هفته تمرینات بدنی در آب بر شدت کمردرد زنان باردار با سابقه قبلی کمردرد بارداری: یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 308
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-23-7_001
تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1400
Abstract:
مقدمه: با توجه به شیوع بالای کمردرد بارداری و افزایش شدت درد در زنان با سابقه کمردرد بارداری قبلی و توصیه به عدم استفاده از داروهای ضددرد درد در بارداری، مطالعه حاضر با هدف بررسی ۴ هفته تمرینات بدنی در آب بر شدت کمردرد زنان باردار با سابقه قبلی کمردرد بارداری انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده در سال ۱۳۹۸ با مشارکت ۸۰ زن باردار مبتلا به کمردرد بارداری دارای سابقه قبلی کمردرد بارداری در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. گروه مداخله علاوه بر اصلاح سبک زندگی، بهمدت ۱۶ جلسه یک ساعت در آب حرکات کششی و تقویتی جهت توانبخشی کمر را انجام میدادند و گروه مداخله نیز فقط به اصلاح سبک زندگی تشویق شدند. از پرسشنامه کیوبک و اطلاعات جمعیتشناختی قبل و بعد از مداخله برای همه شرکتکنندگان استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: پس از پایان مداخله شدت درد در گروه مداخله (۵۶/۰۳±۴۵/۲۳) نسبت به گروه کنترل (۰۳/۱۳±۱۵/۷۷) بهطور معناداری کمتر شده بود (۰۰۱/۰=p)؛ از طرفی دیگر در گروه مداخله شدت درد در پایان مطالعه (۵۶/۰۳±۴۵/۲۳) نسبت به آغاز مطالعه (۴۲/۱۱±۱۹/۷۳) بهطور معناداری با کاهش همراه بود (۰۰۱/۰=p) درحالیکه در گروه کنترل تغییرات معناداری پس از مداخله (۰۳/۱۳±۱۵/۷۷) نسبت به قبل از آن (۲۳/۱۲±۳۶/۷۴) مشاهده نشد (۴۱۹/۰=p). نتیجهگیری: انجام ۴ هفته تمرینات بدنی در آب توانست موجب کاهش شدت کمردرد بارداری در زنان با سابقه کمردرد بارداری گردد و این حرکات برای زنان باردار توصیه میگردد.
Authors
بهروز نظری
استادیار گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
عباسعلی درستی
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
فرهاد میرزایی
استادیار جراحی مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :