علی فاطمی نسب - دانشگاه عالی دفاع ملی

هدف این پژوهش، شناسایی تهدیدات امنیتی کویر استان اصفهان در حوزه گردشگری بوده که شهرستانهای نائین و نطنز، خور و بیابانک و آران و بیدگل مورد بررسی قرارگرفتند. روش تحقیق با استفاده از روش دلفی و جامعه آماری تعیین شده که مورد بررسی و اجماع خبرگان قرار گرفته و درقالب چارچوب نظری و رویکرد نظری ساختارگرایانه باری بوزان میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل ۴۸ نفر از مدیران و کارشناسان خبره در حوزه گردشگری بههمراه کارشناسان خبره این دستگاهها میباشند که براساس فرایند انتخاب متخصصین، طی چهار مرحله شناسایی و گزینش شدهاند. ابتدا برای بهدستآوردن اجماع در مولفههای تهدیدهای امنیتی طی سه مرحله تهدیدات امنیتی مورد اجماع قرارگرفت وسپس در مرحله احصای ظرفیتها و توانمندیهای متخصصین و کارشناسان در این حوزه، نظرات آنها جمعآوری و مورد تصمیم و تصویب و تعمیم قرار گرفت. در حوزه گردشگری ۳۵ مولفه یا تهدیدات امنیتی مورد اجماع پانالیستها قرارگرفته و سپس نظرات کارشناسی خبرگان در حوزه ظرفیتها و توانمندیها احصا شد. طبق یافتههای تحقیق، مهمترین تهدیدات امنیتی در حوزه در کویر استان اصفهان عبارتند از: جاسوسی، ترویج فرهنگ اباحهگری، عدم تناسبساختار نیروی انتظامی با صنعت گردشگری در این مناطق و نبود سامانه کنترل کامل شرکتها و مراکز گردشگری اذعان شده است.

امنیت, تهدید, گردشگری (توریسم), کویر