علیاصغر توفیق - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه امیر کبیر
سیدضیاالدین قاضی‍زاده فرد - دانشیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
حسن رجبی مسرور - دانشجوی دکترای مهندسی صنایع پژوهشگاه مواد و انرژی

در شرایط امروزی، بسیاری از سازمانها و شرکتهای نوآور به منابع داخلی خود متکی نبوده و درحال توسعه قابلیتها و تواناییهای نوآورانه خود برای دستیابی به دانش بیرونی میباشند. سازمانهای تحقیقاتی نیروهای مسلح که ماموریت اجرای طرحهای تحقیق و توسعه دفاعی را بر عهده دارند، از این قاعده مستثنی نیستند. هدف اصلی این تحقیق، پاسخگویی به این پرسش است که چارچوب تصمیمگیری برونسپاری طرحهای تحقیق و توسعه دفاعی کدام است؟ دادههای تحقیق با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه گردآوری شده و مقدار پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ، ۰/۸۴۶ محاسبه گردید. در این تحقیق از آزمون کولموگروف-اسمیرنف تکنمونهای برای سنجش نرمالبودن دادهها و از آزمون ناپارامتری (دوجملهای) برای رد یا تایید عوامل و معیارهای موثر در تصمیمگیری استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان میدهد که چارچوب تصمیمگیری برونسپاری طرحهای تحقیق و توسعه دفاعی شامل دو مرحله اصلی است: مرحله اول «تعیین قابلیت برونسپاری طرح» و مرحله دوم «اولویتبندی مراحل و فعالیتهای قابل برونسپاری و انواع پیمانکاران».

برونسپاری, تحقیق و توسعه دفاعی, تصمیمگیری برونسپاری, سازمانهای تحقیقاتی