میثم نریمانی - استادیار گروه اقتصاد دانش بنیان، پژوهشکده مطالعات فناوری، تهران، ایران.
مصطفی سعیدی - دانشجوی دکتری مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
علیرضا شجاع مرادی - عضو معاونت امور انرژی و مواد، مرکز همکاری های تحول و پیشرفت ریاست جمهوری، تهران، ایران.

از مفهوم کلاسیک "حمایت از صنایع نوزاد" تا تجربیات سیاستهای ماموریتگرا در دولتهای توسعهای دهههای اخیر، همگی هدفگیری بخشهای اقتصادی با بازدهی فزاینده را به عنوان جوهره اصلی سیاست صنعتی مورد توجه قرار داده اند. محوریت دولت در اتخاذ سیاست صنعتی باعث میشود ظرفیت ساختاری و نهادی دولت خصوصا از منظر اقتصاد سیاسی به عنوان یک عامل اساسی در موفقیت سیاستهای صنعتی اهمیت یابد. بدین منظور چارچوب تحلیلی اقتصاد سیاسی سیاست صنعتی هاجون چانگ، اقتصاددان کرهای الاصل دانشگاه کمبریج برای صورت بندی و تحلیل سیاست صنعتی ایران در این مقاله بررسی شده است. بر اساس این رویکرد نظری، راهبرد مطالعه موردی کیفی در حوزه توسعه صنایع پایین دست پتروشیمی با خوراک گازی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که محوریت تحولات ساختاری توسعه صنعتی در این صنعت، الگوی تامین خوراک و توانمندیهای خدمات مهندسی میباشد. در لایه نهادی، موضوعات رگولاتوری، ساختار بازار و هماهنگی های سیاست تولیدی و سیاست بازرگانی اهمیت دارد و از منظر اقتصاد سیاسی، تعارضات ذینفعان در سطح سازمان و راهبردهای ملی در بهرهگیری از رانتهای حاصل از اجرای سیاستها باید مورد توجه قرار گیرد.

سیاست صنعتی, اقتصاد سیاسی, تغییرات نهادی, تحولات ساختاری, صنایع پایین دست پتروشیمی