معصومه صارمی فرد - کارشناسارشد زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
محمدنبی احمدی - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

یکی از ابعاد نگرشی جناح الکاظمی (متولد ۱۹۴۹ م.) و محتشم کاشانی (۹۰۵هـ.ق. – ۹۹۶هـ.ق.) به­مثابه شاعران اهل بیت، بیان مصیبت­های امام حسین (ع) و یاران باوفایش در روز عاشورا، و به­تصویرکشیدن مصیبت­های بزرگی است که در صحرای کربلا بر اهل بیت (ع) گذشت. پژوهش حاضر به­روش توصیفی - تحلیلی و براساس نظریه ادبیات تطبیقی اسلامی به واکاوی مهم­ترین شاخصه­های سوگ­سروده­های این دو شاعر در رثای امام حسین (ع) می­پردازد که تجلی شیفتگی این دو شاعر برجسته به اهل­بیت و اندوه آنان نسبت به این تراژدی سوزناک است . یافته­های پژوهش، بیانگر آن است که دو شاعر در رثای امام حسین (ع) مضامین مشترکی را به­کار برده­اند که مهم­ترین آن­ها عبارت­اند از: تشنگی، اسارت، شهادت، بیان حزن و اندوه حضرت زینب (س) و... همچنین بررسی اسالیب به­کار رفته در شعرهای ایشان نشان می­دهد که هردو شاعر در  استفاده از انواع صور خیال در راستای به­تصویرکشیدن مصیبت کربلا و لایه­های سطحی این حادثه موفق عمل کرده­اند؛ اما در بیان لایه­های زیرین معرفتی و معنایی آن که همان تبیین اهداف بنیادین قیام کربلا است، توفیق چندانی نداشته­اند.  

ادبیات تطبیقی اسلامی, مرثیه­سرایی, رثای امام حسین (ع), محتشم کاشانی, جناح الکاظمی