بررسی مقایسهای اثربخشی پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی و مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی

مقدمه: ویژگی اصلی اختلال اضطراب فراگیر، نگرانی افراطی است که به سختی مهار شده، عذاب درون ذهنی ایجاد کرده و زندگی فرد را مختل میسازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی پروتکل یکپارچه درمان فراتشخیصی با مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر و اختلالات هیجانی همایند است. روش بررسی: پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به شیوه اجرا شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری ۳ ماهه است. از بین مراجعه کنندههای واجد شرایط و با توجه به جدول کوهن، ۳۰ نفر با روش نمونهگیری تصادفی، انتخاب و در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند. از پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا(PSWQ)  برای اندازهگیری متغیرها و از روش اندازهگیریهای مکرر برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: نتایج بیانگر اثربخشی مداخلات در مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر و اختلالات هیجانی همایند بود. بحث و نتیجهگیری: مهمترین اشاره پژوهش، کارایی این مداخلات است که در نتیجه آن درمانگران باید سعی کنند با توجه به محدودیتهای درمانهای اختصاصی و توجه نمودن به امتیازات این رویکردها، مثل کاربردپذیری در مورد طیف وسیعی از اختلالها و قابلیت فراگیری آسان آن، این روشها را به عنوان درمانهایی کارا مورد توجه قرار دهند.

Keywords:

Emotions , Anxiety , Military Hospital , هیجان , اضطراب , بیمارستان نظامی