مریم عموهادی - استادیار، دپارتمان مهندسی برق و کامپیوتر، دانشکده شهید مهاجر، دانشگاه فنی و حرفه ای استان اصفهان، ایران.

در این پژوهش، آلیاژ سنداست (Fe۸۵Si۹.۶Al۵.۴) به روش آلیاژسازی مکانیکی ساخته شد. آلیاژ بهدستآمده در فضای آرگون و دمای Cͦ ۱۱۰۰ به مدت ۲ ساعت بازپخت شد. فازیابی و بررسی ریخت پودرهای آسیابشده و بازپختشده بهترتیب با پراشسنج پرتوایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. نتایج نشان داد که محلول جامد نانو ساختار سنداست پس از h۱۰ آسیابکاری بهدست آمده است و پس از بازپخت، دانهها رشدکردهاند. آلیاژ بهدستآمده، با چسب سیلیکات سدیم، عایقبندی و سپس با درصدهای گوناگون استئارات روی از ۲۵/۰ تا ۷۵/۰ درصد وزنی مخلوط شد. برای به دست آوردن هستههای مغناطیسی پودری این کامپوزیتها به روش متالورژی پودر در فشار MPa  ۱۶۰۰شکل داده شدند. بخشهای حقیقی و انگاری تراوایی موثر و سازهی کیفیت هستهها با یک LCR سنج اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که چگالی خام هسته با ۵/۰ درصد استئارات روی از ۲۵/۰ درصد بیشتر است و پسازآن ثابت میماند. همچنین ویژگیهای مغناطیسی هسته با ۵/ درصد استئارات بهینه شد. مقایسهی بخش حقیقی تراوایی موثر برای هسته با آلیاژ بازپخت نشده و شده نشان داد که بازپخت پودرها به افزایش تراوایی موثر میانجامد و تا بسامدهای کمتر از ۲۰۰ کیلوهرتز سازهی کیفیت را هم افزایش میدهد.

سنداست, آلیاژسازی مکانیکی, تراوایی موثر, روانساز, بازپخت