محسن رجبی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رام
محمدصادق نجفی - استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (اهوا
علی دلجو - استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه بوعلی سینا.
جمال فیاضی - استادیار گروه علوم دامی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (اهواز)

نشانگرهای ریزماهواره امروزه به عنوان ابزار مولکولی با پتانسیل بسیار زیاد برای تشخیص های ژنومی استفاده می شود . این آزمایش برای بررسی تنوع ژنتیکی 24 رقم پنبه مورد نظر در برنامه های به نژادی با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره صورت گ رفت استخراجDNA از برگ های جوان پنبه به روش ژانگ و همکاران ( 2000 ) با اندکی تغییرات انجام شد وDNA حاصل با استفاده از 11 جفت آغازگر ریزماهواره تکثیر گردید . محصولات تکثیر شده با استفاده از ژل پلی اکریلامید 6% حاوی اوره 7 مولار و تحت شرایط واسرشتگی تفکیک شد و با رنگ آمیزی نیترات نقره قابل رؤیت گردید. الگوی باندها بر اساس حضور یا عدم حضور باند با اعداد یک و صفر نمره دهی شد و محتوای اطلاعات چندشکلی برای هر جفت نشانگر محاسبه گردید که0/5824 تا 0/8541 با میانگین 0/7064 برآورد شد . بیشترین میزانPIC مربوط به مکان ژنیBNL1317 و معادل 0/8541 بود تعداد آلل ها در هر جایگاه9-3 آلل و میانگین آن 5 آلل بدست آمد . در مجموع 55 آلل شناسایی شد . فاصله ژنتیکی نمونه ها بر اساس ضریب تشابه ژاکارد محاسبه و به روش تجزیهUPGMA برای گروه بندی استفاده شد . بر اساس دندروگرام حاصله، 24 رقم مورد مطالعه در 4 گروه قرار گرفتند جدول تشابه ژنتیکی ارقام نیز وجود تشابه بیش از 30 درصد را برای بیشتر نمونهها نشان داد. . بیشترین تشابه ژنتیکی بین کل ژنوتیپ ها مورد بررسی ربوط به ارقام کوکر 100 و مهر، ان ا 200 و برگ پهن رنگ قرمز بود که تشابه کامل 1/00 نشان دادند

پنبه، نشانگر ملکولی، تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، آغازگر