ابراهیم کلانتری
روحالله رضایی

چکیده این نوشتار به رابطه رویکردهای جدید تکامل و قرآن میپردازد. فرضیه تکامل در سال ۱۸۵۹م با انتشار کتاب «بنیاد انواع» از چارلز رابرت داروین به صورت نظاممند مطرح گردید. طبق این فرضیه انواع مختلف موجودات جد مشترک دارند. اشکالات فرضیه داروین پس از او، در سایه دقت و نقد پژوهشگران نمایان و سبب شد رویکردهای متفاوتی نسبت به تکامل پدید آید. همگام با طرح فرضیه تکامل توسط داروین، این فرضیه در حوزه الهیات نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در مباحث علمی برخورد الهیات با فرضیه تکامل، نوشتهها و آثار بسیاری بر جای ماند. این نوشته نگرشی قرآنی به رویکردهای جدید تکامل است. نخست رویکردهای جدید تکامل را تقسیمبندی میکند و آنها را که وجه اشتراک دارند، در یک گروه قرار میدهد. در این تقسیمبندی رویکردهای جدید تکامل در چهار دسته ارائه و یک به یک با آیات آفرینش در قرآن بررسی میشوند و در پایان اثبات میشود که اگر چه ظاهر برخی گزارههای قرآنی با دو دسته از رویکردهای جدید تکامل که آنها را رویکردهای زیست شناسانه و رویکردهای خداباورانه مینامیم، در نوع انسان مشکل دارند؛ اما با رویکرد اثبات شده و رویکرد پدید آمده از مفاهیم قرآنی مشکلی ندارند.

تکامل, قرآن, علم زیستشناسی, آفرینش, داروین