معصومه معدن کن - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
اسدالله واحد - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
حسن عبدالله زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

وزن به عنوان یکی از مولفههای مهم موسیقایی اهمیت ویژهای در شعر فارسی دارد. با وجود اقبال خاص محققان به مبحث موسیقی شعر در دهههای اخیر، مطالب ناگفته فراوانی در خصوص وزن و سایر مولفههای موسیقایی باقی است. این مقاله تلاش می­کند با معرفی عوامل موثر در زیبایی «وزن» و آشنا کردن مخاطب با انواع شیوه­های غنی­ کردن موسیقی شعر، از یک­سو امکان التذاذ بیشتر مخاطبان از زیبایی­های آن را فراهم کند و از سوی دیگر شعرای جوان را به استفاده از این عناصر ارزشمند موسیقایی ترغیب کند. مهم­ترین عوامل موسیقایی که در این مقاله بررسی شده­اند عبارت­اند از: نسبت و ترتیب قرارگیری انواع هجاها در اوزان عروضی، استفاده آگاهانه از هجاهای کشیده، ایجاد مطابقت بین آخر واژه­ها با آخر ارکان، ایجاد وزن عارضی در کنار وزن عروضی، استفاده از فواصل مرتب واژه­ها خارج از فواصل ارکان، استفاده از دو یا چند بحر عروضی در یک شعر، ایجاد قابلیت خوانده شدن یک شعر به چند وزن، کاربرد وزن دوری، توجه به ارزش سکوت در وزن و استفاده کم و در عین­حال، هنرمندانه از ضرورات و اختیارات شاعری. بررسی اشعار شعرای ادوار مختلف نشانگر آن است که سبک «عراقی» مهمترین نمودگاه مولفه موسیقایی «وزن» است.

وزن, موسیقی شعر, مولفههای موسیقایی, سکوت و هجا