بررسی مفهوم خودبنیادی و متافیزیک تجدددر تفسیر هیدگر از اندیشه هگل
Publish place: Fundamental Western Studies، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OCCIDE-4-1_003
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1400
Abstract:
در این مقاله میکوشیم تا تفسیر هیدگر از مفهوم «خودبنیادی» و «متافیزیک تجدد» در اثرش «مفهوم تجربه هگل» بر اساس یکی از مواجهههای او با اثر سترگ و تاریخساز هگل یعنی پدیدارشناسی روح بیان شود. بدین منظور، نقد هیدگر به هگل در پرسش از مطلق، مفهوم خودبنیادی، و حضور یا ظهور مجدد مطلق، غایت و فرجام فلسفه او به عنوان متافیزیک تجدد و نقش مفهوم تفاوت وجودشناختی در تفکر او را بررسی خواهیم کرد. درنهایت نتیجه خواهیم گرفت که از نظر هیدگر، فلسفه هگل فلسفهای موضوع (شناسایی) محور، خودبنیاد و بهمنزله متافیزیک جدیدی است که غایت به نیستانگاری تکنولوژی دوره جدید میانجامد. از اینرو، هگل در فراروایت هیدگر از تاریخ متافیزیک غرب، نقشی محوری دارد و اوج غایت آن را باید بهمثابه تقدیر و سرنوشت نیستانگاری تکنولوژی دوره جدید ملاحظه کرد. اما در عین حال خواهیم دید، شباهت بین آنها در تامل در معنای پایان فلسفه و پرسش بنیادین تفکر امری انکارناشدنی است
Authors
رضا سلیمان حشمت
استادیارگروه فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی