مهدی بنایی جهرمی - دکترای فلسفه، استادیار گروه تاریخ و تمدن غرب، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

لویناس ریشههای خلا عظیم اخلاقی عالم تجدد را در سیطره هستیشناسی غربی میجوید و نشان میدهد که آن چگونه همه چیز را یا با منحل کردن در رابطه ادراکی سوژه و ابژه تحت یک «کلیت» فراگیر قرار میدهد و یا، در صورت مقاومت، از اساس سرکوب و محو میسازد. نوشتهای که در پی میآید میکوشد تا: ۱. نشان دهد که چرا لویناس در جهت عبور از سلطه هستیشناسی، بر خلاف فیلسوفانی چون هیدگر، فوکو و اشتراوس، به دفاع از سوبژکتیویته میپردازد؛ و ۲. در این مسیر، بعضی از امکاناتی را ملاحظه و بررسی کند که تاملات لویناس در سوبژکتیویته میتواند برای تفکر و عبور از خلا اخلاقی عالم معاصر فراهم آورد.

اخلاق, هستیشناسی, کلیت, نامتناهی, سوژه, دیگری, چهره, مسئولیت