حسین رضازاده - دانشگاه تهران
عباسعلی کدخدایی - استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

حقوق بین­الملل محیط زیست از جمله شاخه­های حقوق بین­الملل است که در چند دهه قبل به خصوص از دهه ۱۹۷۰ رشد و توسعه یافته است. چند دهه گذشته فرایند انسانی شدن حقوق بین­الملل نیز آغاز و به شاخه­های مختلف آن تسری یافت. انسانی شدن حقوق بین­الملل ابتدا از رویکردی فرد­محور متعاقبا رویکردی بشریت­محور به خود گرفت. بدین ­معنا که بدنبال تحقق هدف­های عالی مشترک در میان کل بشریت می­باشد. حقوق بین­الملل محیط زیست از جمله شاخههای حقوق بین­الملل است که تحت تاثیر این فرایند قرار گرفته و با توجه به عوامل عینی و ذهنی موجود در فضای زیست­محیطی، دارای رویکردی بشریت­محور می­باشد. به نظر نگارنده آنچه منجر به انسانی شدن حقوق محیط زیست و رویکرد بشریت­محور در آن شده است نفوذ مولفههای کرامتی با استناد به کرامت انسانی در حوزه حقوق محیط زیست و ظرفیتهایی است که مفهوم کرامت انسانی از آن برخوردار است.

کرامت انسانی, انسانی شدن حقوق محیط زیست, بشریت, حقوق بشر, حقوق بینالملل