صادق ضیایی بیگدلی - هیات علمی دانشکده حقوق/ دانشگاه شهید بهشتی
احسان صلحی - دانشجوی دکتری / دانشگاه شهید بهشتی

موافقتنامه موانع فنی فراروی تجارت از جمله موافقتنامههای تخصصی سازمان تجارت جهانی است که در راستای قاعده­مند کردن مقررات­گذاری دولت­ها در حوزه موانع فنی تدوین گردیده است. این موافقتنامه ضمن پذیرش حق دولت­ها نسبت به اعمال محدودیت­های فنی با هدف حراست از منافع عمومی از جمله سلامت و ایمنی جامعه، به نحوی سعی نموده است با برقراری اصول چهارگانه عدم تبعیض، عدم ایجاد مانع غیرضروری بر سر راه تجارت، هماهنگ­سازی و شفافیت (اطلاعرسانی)، بین این اهداف عمومی و هدف آزادی تجارت بین­المللی نوعی تعادل برقرار نماید. مقصود این مقاله ارزیابی نظام حقوقی ایران از حیث تطابق با اصول چهارگانه موافقتنامه موانع فنی فراروی تجارت و نیز موافقتنامه تسهیل تجاری سازمان تجارت جهانی است و نشان میدهد که جز در برخی موارد محدود، قانونگذار ایرانی توجه چندانی به موازین پذیرفته شده جهانی ندارد و این مسئله حتی در قانون «تقویت و توسعه نظام استاندارد مصوب مهرماه ۱۳۹۶» نیز مشهود است؛ امری که منجر به افزایش هزینه­های تجارت بین­المللی و عدم رقابتپذیری صادراتی ایران گردیده است.

موافقتنامه موانع فنی فرا روی تجارت, موانع غیر تعرفهای, ضوابط فنی در ایران, موافقتنامه تسهیل تجاری, سازمان تجارت جهانی