تاثیر قرآن و حدیث بر دیوان آیتالله غروی اصفهانی

یکی از صاحبذوقان صاحبنظر که از تخصص روایی، قرآنی، فقهی و اصولی خود در اشعار حسینی بهره گرفته و در دیوان شعر خود، احساسات ناب و شور و شعور خود را با بهرهگیری از مضامین قرآن و حدیث و درآمیختن آن با صنایع ادبی و جنبههای هنری زبان، نسبت به سالار شهیدان و حوادث عاشورایی و کربلایی به شیوایی بیان کرده، آیتالله غروی اصفهانی است و عمدهی دیوان شعر او هم در این موضوع است. با توجه به آگاهی ژرف یک فقیه از این حوادث، بررسی بازتاب این موضوع در اشعار ایشان میتواند بسیار مفید باشد. از اینرو، در این مقاله، اشعار حسینی و عاشورایی ایشان از جنبههای روایی و قرآنی بررسی شده است؛ جنبههایی مانند: بهرهگیری از تلمیح و اقتباس از آیات و تعابیر قرآنی مانند: «انشق القمر»، «دنی فتدلی»، «الست»، «نفس مطمئنه»، «سدره المنتهی» و جز اینها، استفاده از مضامین قرآنی و قصص انبیا مانند موسی، مسیح، نوح، سلیمان، داود، خضر، ایوب، آدم و خاتم در راستای بیان هنرمندانهی احساسات حسینی، بهرهگیری از صناعات ادبی لفظی و صنایع معنوی و مباحثی از علم بیان، در راستای بیان احساسات دینی و قرآنی و بیان مناقب و مراثی حسینی.

Keywords:

مضامین قرآنی , ترکیبها و تلمیحات قرآنی و روایی , آیتالله غروی اصفهانی , امام حسین (ع) , مدایح و مراثی