مریم توکل نیا - دانشجوی دکتری علوم و معارف نهج البلاغه، دانشگاه میبد، یزد، ایرن.
حسین خاکپور - دانشیار علوم قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.

روایات تفسیری در زمینه فهم واژگانی بیانگر آن است که اهل بیت به تفسیرادبی قرآن پرداختهاند و در صدد فهماندن لغات غریب قرآن به مردم هستند زیرا گاها اکثر لغات یک آیه قابل فهم است و تنها یک واژه مبهم و دور از ذهن میباشد و نیاز به تفسیر دارد؛ لذا آن بزرگواران به تبیین همان یک واژه  میپرداختند. هدف از این مقاله بیان جایگاه اهل بیت (علیه السلام) در بکارگیری ابزارهای ادبی-بلاغی خصوصا در فهم لغات قرآنی بودهاست؛ نوشته حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی روشهای ائمه (علیه السلام) در بکار گیری این ابزارها در معناشناسی واژگانی آیات پرداخته و در انتها  به ابن نتیجه دست یافته است که اهل بیت (علیه السلام) برای تبیین لغات، ابتدا از قواعد عربی و سپس کاربرد واژگان در عرف و فرهنگ استفاده کرده و گاهی بر اساس کاربرد آن واژه در شعر به معناشناسی لغات پرداخته و در مواردی نیز از کاربرد واژگان مترادف در تفسیر لغوی آیات قرآن استفاده نمودهاند.

ادبی- بلاغی, روایات تفسیری, اهل بیت (ع), لغت, روشهای تفسیری