مهدی باصولی - دکتری مدیریت گردشگری، عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران.

بیان مسئله: زورخانه مکانی برای ورزش و تعالی شخصیت در ایران قدیم بوده است. محلی که در پیدایش و چرایی آن ابهام فراوانی وجود دارد. ولی این ابهام مانع به وجودآمدن اشتراکاتی در نظریات مربوط به زورخانه نشده است. کارکردهای فراورزشی زورخانه در اجتماع ایران قدیم، که در تمامی نظریات به آنها توجه شده، باعث اهمیت مضاعف این عنصر مهم در شهر ایرانی میشده است. هدف پژوهش: در این مقاله با هدف بررسی منظرین زورخانه، به نظریات متفاوت مربوط به پیدایش زورخانه پرداخته شده و کارکردهای زورخانه جهت بررسی آن به عنوان منظر، مورد تحلیل قرار گرفته است.روش پژوهش: روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و مطالعات اسنادی و کتابخانهای بر مبنای جمعآوری کتب و مقالات معتبر صورت پذیرفته است.نتیجهگیری: نظریات مختلفی زمان تشکیل زورخانه را در گستره تاریخ ایران، از آیین مهر تا دوران صفویه نسبت میدهند و هرکدام دلایل و نمادهایی را برای این استدلال بیان کردهاند. در بررسی منظرین زورخانه، مشخص شده است که زورخانه دارای کارکردهای متفاوتی مانند محلی اجتماعی برای گردهمآمدن، ترویج و تبلیغ مذهب، تعلیم و تربیت، آموزش و فرهنگسازی، کمک و حمایت مردم و برگزاری آیینها و مراسم مختلف علاوه بر ورزش بوده است. مرور این کارکردها میتواند زورخانه را نه به عنوان یک مکان تاریخی بلکه به عنوان یک منظر فرهنگی منحصر به فرد مطرح کند.

زورخانه, نگاه منظرین, دلایل, کارکرد