اثربخشی درمان گروهی فعالسازی رفتاری بر علایم افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی
عنوان مقاله: اثربخشی درمان گروهی فعالسازی رفتاری بر علایم افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی
شناسه ملی مقاله: JR_SINA-22-2_010
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_SINA-22-2_010
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
پریسا رضاپور
مریم بختیاری
عباس مسجدی آرانی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
امیرسام کیانی مقدم
خلاصه مقاله:
پریسا رضاپور
مریم بختیاری
عباس مسجدی آرانی - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
امیرسام کیانی مقدم
مقدمه: با توجه به اهمیت افسردگی در گروههای دانشجویی و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی آنان، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی فعالسازی رفتاری بر علایم افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور بوده است.
روش بررسی: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل بوده است. تعداد ۳۰ نفر از دانشجویان پزشکی پس از ارزیابی بالینی و احراز شرایط به صورت تصادفی انتخاب شدند و بعد در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه درمان فعالسازی رفتاری را دریافت کرد. اما گروه کنترل هیچ گونه مداخلهای را دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه افسردگی بک (BDI-II)، پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-۳۶) استفاده شد. برای تجزیه تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاصل نشان داد که میان دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری از لحاظ افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی وجود داشت (۰۰۱/۰p<). یعنی میزان میزان افسردگی و اضطراب در گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنیداری کاهش اما میزان کیفیت زندگی افزایش یافته بود.
بحث و نتیجهگیری: پژوهش فعلی نشان داد که درمان فعالسازی رفتاری روش درمانی مناسبی برای دانشجویان پزشکی در جهت کاهش علایم افسردگی، اضطراب و افزایش کیفیت زندگی آنان است.
کلمات کلیدی: Group Therapy, Depression, Anxiety, Quality of Life, Students, درمان گروهی, افسردگی, اضطراب, کیفیت زندگی, دانشجویان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1189206/