مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش تکانشگری افراد معتاد
عنوان مقاله: مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش تکانشگری افراد معتاد
شناسه ملی مقاله: JR_NPWJM-5-17_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_NPWJM-5-17_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
کامران امیریان
شهرام مامی
وحید احمدی
جهانشاه محمد زاده
خلاصه مقاله:
کامران امیریان
شهرام مامی
وحید احمدی
جهانشاه محمد زاده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy) و رفتاردرمانی دیالکتیکی ((Dialectical Behavior Therapy بر کاهش تکانشگری افراد معتاد انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع شبهآزمایشی، پیشآزمون، پسآزمون، گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد معتاد شهر کرمانشاه میباشد. حجم نمونه، شامل ۶۰ نفر میباشد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در سه گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (۲۰ بیمار در هر گروه). افراد در ACT و DBT هر کدام به ترتیب ۱۰ و ۱۲ جلسه تحت مداخله قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت ننمود. ابزارهای پژوهش مقیاس تکانشگری بود که در هر سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بر روی آزمودنیها اجرا شد. دادههای به دست آمده با روشهای تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرنی با SPSS-۲۰ تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد در مرحله بعد از مداخله و مرحله پیگیری دو گروه آزمایش یعنی ACT و DBT نسبت به گروه کنترل اثربخشی بیشتری در کاهش نمرات تکانشگری داشتند. در پایان دوره مداخله و مرحله پیگیری، بین اثربخشی ACT و DBT بر کاهش نمرات تکانشگری تفاوت معناداری وجود نداشت.
بحث: این پژوهش، در مجموع حمایتی تجربی برای ACT و DBT بر کاهش تکانشگری فراهم میکند
کلمات کلیدی: ACT, DBT, impulsive, addicted people, ACT, DBT, تکانشگری, افراد معتاد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1189910/