تجربهی نخبگان از موانع تجاریسازی ایدهها؛ مطالعه موردی: اعضای بنیاد نخبگان شهر اصفهان

در بررسی موانع تجاریسازی ایدههای نو، دو رویکرد وجود دارد؛ یکی رویکرد عینی که به بررسی موانع مشهود و قابل اندازه­گیری تجاریسازی میپردازد و دیگری رویکرد ذهنی است که بر روی ادراکات و برداشت کنشگران از این موانع تاکید دارد. این مطالعه ذیل رویکرد دوم، در سنت پدیدارشناسی و با بهره­گیری از تکنیک مصاحبه­ی عمیق در گروههای کانونی صورت گرفت. مصاحبهها با سه گروه شش نفری که به صورت هدفمند از بین اعضای بنیاد ملی نخبگان انتخاب شده بودند، انجام شد و پس از پیادهسازی و استخراج با استفاده از روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجربهی نخبگان، در سه سطح توصیفی، تفسیری و تبیینی حاکی از شکلگیری نخبهای معضلهدار میباشد که در میدان اقتصادی- اجتماعی، سوژهای تنها؛ در میدان آموزشی سوژهای نابالغ؛ و در میدان اداری، سوژهای سرگردان است. محققان مفهوم «تحقق نخبگی» را به عنوان راه حلی برای پرکردن شکاف میان رویکرد عینی به نخبگان و رویکرد ذهنی به مسئله(تجربهی آنان از خود به عنوان نخبه) ارائه کردند.

Keywords:

نخبگان , تجاری سازی ایده ها , پدیدارشناسی , نخبهای معضلهدار , تحقق نخبگی