محمد امیری - دانشگاه هرمزگان، گروه مهندسی عمران
عادل عساکره - دانشگاه هرمزگان، گروه مهندسی عمران
حسین آتشپوش - دانشگاه هرمزگان، گروه مهندسی عمران

فرسایشپذیری شدید در مجاورت هوا و آب و تورم­پذیری زیاد از مشکلات اصلی خاک­های مارنی است که موجب ناپایداری در بستر پروژه­های عمرانی میشود. اصلاح شیمیایی خاک با سیمان در بسیاری از پژوهش­ها بررسی شده است، اما تغییرات ریزساختاری و بافت خاک­ها در فرایند تثبیت و همچنین نقش نانوذرات سیلیس بهصورت جامع بررسی نشده است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر ارزیابی ریزساختاری بهبود خصوصیات مهندسی خاک­های مارنی با سیمان در حضور نانوسیلیس و تشکیل ترکیبات جدید ناشی از فرآیند تثبیت است. در این راستا پس از تعیین خصوصیات ژئوتکنیکی خاک مارن، بهبود ویژگی­های مهندسی نمونه­های تثبیت شده با درصدهای مختلف سیمان و نانوسیلیس بعد از پایان دوره عمل­آوری از طریق انجام آزمایش بزرگ ساختاری مقاومت فشاری محدود نشده (UCS) و ریزساختاری (pH، پراش اشعه ایکس (XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) و طیف­سنجی پاشندگی انرژی (EDX)) تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر حضور نانوسیلیس در فرایند تثبیت خاک مارنی بهوسیله سیمان، منجر به افزایش فعالیت­های پوزولانی و رشد نانوساختارهای هیدرات سیلیکات کلسیم (C-S-H) و توزیع یکنواخت این نانوساختارها می­شود. بر اساس نتایج پژوهش حاضر افزایش مقدار نانوسیلیس تا ۱% از لحاظ ریزساختاری و درشت ساختاری موثر است و خصوصیات مهندسی خاک­های مارنی در نمونه اصلاح شده با ۴% سیمان و ۱% نانوسیلیس میزان مقاومت فشاری را در طی ۲۸ روز به kg/cm۲ ۵/۳۰ افزایش داده و نسبت به نمونه مرجع مقاومت فشاری حدود ۳۰ برابر افزایش یافته است.

مارن, نانوسیلیس, مقاومت فشاری محدود نشده, C-S-H, XRD.