اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی (مدیریت استرسو ارتباط موثر) بر بهبود سلامت روان دانش آموزان دخترسال سوم متوسطه شهر سنندج دارای والد با سبک فرزند پروری استبدادی در سال 89

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی(مدیریت استرس و ارتباط موثر) بر بهبود سلامت روان دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه دارای والد با سبک فرزندپروری استبدادی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر سنندج که در نیمسال اول سال تحصیلی90-89 مشغول به تحصیل و دارای والد با سبک فرزندپروری استبدادی هستند، می باشد.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش یک تحقیق نیمه آزمایشی و طرح تحقیق، طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل می باشد. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده گردید. ابتدا با استفاده از پرسشنامه ابعاد رفتاری والدین (محیط خانواده) نوع سبک فرزندپروری والدین دانش آموزان مشخصو 26 نفر از آنها که دارای والد مستبد بودند، به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 12 ) و گواه ( 14 نفر) جایگزین شدند، سپس دو مهارت زندگی مدیریت استرس و ارتباط موثر در 10 جلسه برای گروه آزمایشاجرا و از هر دو گروه پیشآزمون و پسآزمون (پرسشنامه سلامت عمومیGHQ-28 در قبل و بعد از اجرای جلسات گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که بین قبل و بعد از آموزش در ابعاد نشانه های بدنی و اضطراب و نمره کل سلامت روان تفاوت معنی دار آماری وجود دارد ولی در دو بعد عملکرد اجتماعی و افسردگی این اختلاف معنادار نبود. نتیجه گیری: در دوره نوجوانی می توان با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی میزان استرس و اضطراب دانش آموزان در معرض خطر را کم و به طور کلی سلامت روان آنها را ارتقا داد.

Keywords:

سبک فرزندپروری استبدادی , مدیریت استرس , ارتباط موثر , سلامت روان , دانش آموزان