بیان نسایی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان با نیازهای خاص
مختار ملک پور - استاد گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روا
احمد عابدی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اص

شن بازی درمانی یکی از روش های درمانی بوده که خود تلفیقی از روش های سایکو دراما، تئوری یونگ و بازی درمانی است. از فرد مراجع خواسته می شود که اشیائی را انتخاب نموده و آن ها را در یک محوطه ی شنی که معمولا19×29 با عمق 3) بچیند. دو روش اصلی شن بازی درمانی سنتی و شن بازی درمانی مستقیم(جهت یافته) با هدف کمک به افراد در فرایند درمانشان بوجود آمد. با وجود تفاوت این دو روش، اما هر دو رویکرد در صددند تا 1-در یک محوطه ی شنی فضاییی سمبولیک ایجاد کرده تا دینامیک های خودآگاه وناخودآگاه بتوانند نمایان گردند و 2-با مرتب کردن، چیدن و انتقال اشیاء در این محوطه ی سمبولیک شرایطی بوجودآورند تا تغییرات مثبت درمانی را در زندگی فرد القاء و تسریع نمایند. بسیاری از اصول و فرضیاتی که شن بازی درمانی را مورد استفاده قرار می دهند شبیه و همسو با رویکردها و اصول درمانی است که پیشگامان آن میلتون اریکسون و روش های درمانی اریکسونی می باشد. در هر دو روش از ذهن ناخودآگاه در روند الت یام بخشی و شفا بخشی روان شناسانه استفاده می گردد. هدف این مقاله مشخص نمودن شباهت وتفاوت هایی است که بین این دو رویکرد وجود دارد

شن بازی درمانی مستقیم، اصول روان شناسی اریکسونی