یوسف آرام - گروه زبان شناسی، دانشگاه بوعلی سینا همدان

استرالیا در دهه ۱۹۹۰ کشوری با تنوع قومی و فرهنگی قابل توجه بوده و دارای بیش از ۱۰۰ گروه قومی و ۸۰ زبان مهاجر و ۱۵۰ زبان بومی است (Castles et al.، ۱۹۸۸: ۲۵). بیش از یک چهارم جمعیت ۱۷ میلیونی آن یا در کشورهای غیرانگلیسی زبان به دنیا آمده­اند و یا نسل دوم افرادی هستند که در این کشور متولد شده­اند (Jupp ۱۹۹۵). در سر­شماری سال ۱۹۹۱، ۲۶۵۴۵۹ نفر یا ۱.۶ درصد از جمعیت کل استرالیا، خود را بومی یا از نژاد جزیره­نشینان تورس استریت معرفی کردند (اداره آمار استرالیا [ABS [۱۹۹۴a: ۵). با این حال، تنوع قومی استرالیا یک پدیده نسبتا جدید است. در این پژوهش، سیاست­های تبعیض­آمیز پلیس در دهه ۱۹۷۰ در استرالیا و اثرات تغییر در فرهنگ پلیس بررسی و تحلیل خواهد شد.      این پژوهش نشان داد اگر پلیس، به­عنوان ماموران مجری قانون، اجازه دهند که نگرش­های نژادپرستانه تبدیل به یک بخش پذیرفته شده از محیط شغلی آنها گردد، به سختی می­توانند ادعای حرفه­ای­گری و حتی بی­طرفی داشته باشند. نگرش­های تبعیض­آمیز نیز موانع آشکاری برای کسب اعتماد و همکاری اعضای جوامع اقلیت­های قومی است. از آنجایی که ترس و عدم اعتماد به پلیس در بین برخی گروه ها رایج است، هر گونه مدرکی دال بر رفتار ناعادلانه، تنها می­تواند فاصله بین پلیس و اقلیت­ها را زیاد کند. بنابراین، جای تعجب نیست که پلیس اغلب متوجه می­شود که تلاش برای جلب همکاری برخی از اعضای جوامع اقلیت می تواند یک کار چالش­برانگیز باشد.  

پلیس, فرهنگ, استرالیا, تبعیض, مهاجرت