ترویج شیوه آموزش معماری طبیعت گرا

تحولات و پیشرفت های چند دهه اخیر در توسعه علوم موجب رشدسریع جمعیت جهان شده است و پیامدهای ناخوشایندی نیز برای محیط زیست داشته است. امروزه اموزش در فرآیند یادگیری نقشی بی بدیل یافته است که تغییرات در نظامهای آموزشی سراسر دنیا گواهی بر این امر است. این امر در شرایط امروز به تغییر رویه در مدلها و روشهای آموزش خاصه در ارتباط با ساختار پژوهش و جایگاه ان معطوف شده و نیاز به دگرگونی دیدگاه های رایج و دستیابی به الگوهای اموزش در معماری را رقم زده است. مقاله حاضر پس از بررسی مفهوم و سابقه معماری پایدار، دو مدل آموزش پایداری و در نهایت بررسی چالش های آموزش معماری در جهان به بررسی آموزش معماری در ایران پرداخته است. در نهایت این نتیجه حاصل گردید که برنامه مصوب ایستای آموزش حال حاضر معماری در ایران ظرف مناسبی برای آموزش پایداری بوده و برنامه های منعطف و نظام مند با عنایت به هدفهای دقیق و مفید، برنامه ریزی و ارزیابی که سه رکن اصلی یک نظامند مورد نیاز می باشد. بـا توجـه بـه کل نگری معماری پایدار و تجمع مهارت ها و دانش هـای فراوان زیر این چتر لزوم تغییر ساختارهای آموزشـی سنتی، غیرمنعطف و ایستای مدارس معماری حاضر را اعلام کند

Keywords:

آموزش معماری , پایداری , ساخت و ساز پایدار , الگوها و روش ها