بررسی نقش تعدیلی مالکیت نهادی بر رابطه بین ورشکستگی مالی با مدیریت سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مالکان نهادی آن بخش از مالکیت شرکت ها می باشد که در اختیار سهامداران حرفه ای عمده قرار دارد و بر خلاف گروه سهامداران جز اطلاعات داخلی با ارزش درباره چشم اندازهای آتی و راهبردهای تجاری و سرمایه گذاری های بلندمدت شرکت، از طریق ارتباط مستقیم با مدیران شرکت در اختیار ایشان قرار می گیرد. حضور مالکان نهادی ممکن است به تغییر رفتار شرکت ها منجر شود؛ که این امراز فعالیت های نظارتی که این سرمایه گذاران انجام می دهند، نشات می گیرد. لذا مالکیت نهادی عامل بازدارنده قابل توجهی در اعمال مدیریت سود می باشد. از آنجایی که مالکان نهادی انگیزه های متفاوتی نسبت به سرمایه گذاری خود دارند. از یک سو، سهامدارانی که سهامداری بلندمدت و پایدار را ترجیح می دهند احتمالا با مدیریت مشارکت بیشتری دارند تا ثروتی ایجاد کنند که برای سهامداران دیگر نیز مفید باشد.هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تعدیلی مالکیت نهادی بر رابطه بین ورشکستگی مالی با مدیریت سود می باشد. بدین منظور برای سنجش ورشکستگی مالی از مدل آلتمن و به منظور سنجش مدیریت سود تعهدی از مدل تعدیلشده جونز و برای سنجش مدیریت سود واقعی از مدل تعدیلشده رویچودری استفاده شده است. بر این اساس اطلاعات موردنیاز تحقیق از ۱۶۹ شرکتپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷ استخراج شده است. پژوهش حاضر از لحاظ طبقه بندی بر مبنای هدف، از نوع کاربردی، از لحاظ طبقه بندی بر حسب روش، از نوع توصیفی و از میان انواع پژوهش های توصیفی، از نوع همبستگی است. روش آماری استفاده شده به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، روش رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مالکیت نهادی دارای تاثیر تعدیلی بر رابطه بین ورشکستگی مالی و مدیریت سود (باهر دو شاخص مدیریت سود واقعی و مدیریت سود تعهدی) می باشد. لذا هر دو فرضیه پژوهش مورد پذیرش قرار می گیرد

Keywords:

مالکیت نهادی , ورشکستگی مالی , مدیریت سود تعهدی , مدیریت سود واقعی