مهناز جوکاران غیاث آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه غیرانتفاعی آپادانا، شیراز، ایران
نصیبه عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه غیرانتفاعی آپادانا، شیرا ، ایران

تحولات شهرسازی قرن گذشته در جهان صنعتی و دهه های اخیر ایران، تفاوتی جز تفاوت زمان و مکان ندارد. مشکل اصلی در هر دو تاخیر درادراک ضرورت واقعیات خاص در اندیشه های شهرسازی است. اکنون حدود چهار دهه از تجربه تهیه طرح های شهری در ایران می گذرد، در این مدتالگوی برنامهریزی شهری متداول در ایران و جهان بارها مورد نقد و بررسی قرار گرفته، ولی تا چند سال اخیر کمترین تغییرات در محتوا و روش هاینظری طرح های شهری صورت گرفته است. مطالعات مختلف نشان می دهد که اکنون در اکثر کشورهای جهان میزان توفیق طرح های شهری بیشتراز طرح های شهری ایران است. در این پژوهش سعی شده است با مروری بر تجارب تهیه و نحوه تصویب و اجرای طرح های توسعه شهری در ایرانو جهان، طرح های توسعه شهری به عنوان تنها مرجع هدایت برنامه ریزی ها مورد بازبینی مجدد قرار گرفته و در نهایت به ارایه پیشنهادهایی جهتاصلاح روندهای ناصحیح اقدام گردد.

ایران، طرح های جامع، نظام برنامه ریزی، نگرش سیستمی، توسعه شهری