واکاوی مدیریت بحران های جاده ای از منظر حمل و نقل هوشمند

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 411

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AUPS01_045

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1400

Abstract:

امروزه به دلیل افزایش بعد مسافت در شهرها و بین شهرها، حمل و نقل جایگاه بسیار مهمتری نسبت به گذشته پیدا کرده است.زیرساخت های حمل و نقل مناسب برای جوامع مدرن و تحرک مردم بسیار مهم است. عموم مردم برای تامین نیازهای حرکتیفزاینده و فردی خود، به زیرساختی مناسب اعتماد می کنند. این به معنای طیف گستردهای از نیازهای حمل و نقل است. اختلال د رزیرساخت های حمل و نقل در اثر بلایای طبیعی (سیل، آتش سوزی و زمین لرزه)، حملات عمدی یا حوادثی که ارتباط مستقیمی باعملکرد سیستم های حمل و نقل دارند، سوانح و تصادفات جادهای و... موجب بروز بحران هایی در سیستم حمل و نقل می شود کهباید جهت کنترل و مدیریت این بحرا نها در راستای کاهش تلفات و خسارات، تمهیداتی اندیشید. یکی از مهمترین تمهیدات،استفاده از سامانه های حمل و نقل هوشمند است. سامانه هایی شامل دوربین های کنترل سرعت، سامانه ثبت تخلفات هوشمند،مجهز کردن وسایل نقلیه عبوری به برچسب های هوشمند و غیره می باشد و از این طریق، حمل و نقل و همچنین سوانح و بحران هایجادهای مدیریت و کنترل می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی مفاهیم سیستم حمل و نقل هوشمند در مدیریت بحران با روشتوصیفی تدوین شده است که با بهره گرفتن از منابع اسنادی موجود به تشریح ابعاد و لزوم به کارگیر ی این موضوع در انجام بهترمدیریت بحران، پرداخته شده است. از نتایج به دست آمده در این پژوهش، می توان به کاربرد هوشمندسازی حمل و نقل در مدیریتبحران و ممانعت از اتلاف زمان، انرژی و سرمایه اشاره کرد. همچنین می توان با طراحی و ساخت سامانه های هوشمند حمل و نقل،اطلاعات اولیه و حیاتی را در مواقع بحران در اختیار مجریان امر قرار داد و در ارتباطی متقابل، مراکز اجرایی می توانند شهروندان رااز خطرات پیش رو و برنامه های امداد و کمک رسانی مطلع و آنها را راهنمایی نمایند.

Keywords:

حمل و نقل هوشمند , فناوری اطلاعات و ارتباطات , شهر هوشمند , مدیریت بحران

Authors

زهرا غلامی

دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

بهناز بابئی مراد

استادیار، گروه شهرسازی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران