بررسی تغییرات کاربری اراضی جنوب اهواز با تکنیک سنجش از دور

کاربری زمین یا کاربری اراضی، نحوه استفاده از زمین است. بر اثر فعالی های انسانی و پدیده های طبیعی چهره زمین هموارهدستخوش تغییر می شود. از اینرو برای مدیریت بهینه مناطق طبیعی آگاهی از نسیب تغییرات پوشش/کاربری اراضی از ضروریاتمهسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات کاربری اراضی منطقه جنوب اهواز در دوره زمانی ۱۴ ساله و با استفاده ازتصاویر ماهواره لندست سنجنده های ETM و +OLI سال های ۲۰۰۵، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۹ صورت پذیرفت. پس از انجام تصحیحات موردنیاز در مرحله پیش پرداز، طبقه بندی با روش حداکثر احتمال انجام و نقشه آشکارسازی تغییرات تهیه شده و نتایج اراضیارزیابی صحت استخراج شد. بررسی روند تغییرات کاربری اراضی منطقه در سه دوره زمانی مد نظر نشان می دهد که کاربری اراضیبا پوشش گیاهی ضعیف، اراضی با پوشش گیاهی متوسط، اراضی زراعی آبی و پوشش جنگلی و بیشه زار به ترتیب دوره های زمانی۵۶ درصد، ۳۷ درصد و ۳۳ درصد کاهش مساحت داشته اند. در مقابل کاربری اراضی بایر و بدون پوشش گیاهی به ترتیب ۳۰ درصد،۵۰ درصد و ۵۵ درصد روند افزایشی مساحت را نشان می دهند. با مقایسه ارقام ذکر شده شاهد روند کلی تغییر در منطقه از طریقجایگزین شدن سطح وسیعی از منطقه جنوب اهواز به اراضی بایر و بدون پوشش گیاهی هستیم که می تواند عواقبی چون بروزتوفان های گرد و غبار، فرسایش خاک و تخریب تنوع زیستی منطقه را داشته باشد.

Keywords:

کاربری اراضی , سنجش از دور , طبقه بندی تصاویر