تکمیل تدریجی؛ روشی در طراحی برای کمک به دستیابی قشر کم درآمد به مسکن

مسکن یکی از نیازهای اساسی بشر است. در شرایط کنونی، به دلیل وضعیت نابسامان اقتصادی، دستیابی به مسکن به خصوص برای قشر متوسط وکمدرآمد جامعه بسیار سخت تر از گذشته شده است. ازین رو تحقیق و چاره اندیشی در حیطه این معضل ضروری است و عدم رسیدگ ی به آن تبعاتناگوار فرهنگی و اجتماعی را به دنبال خواهد داشت. بر طبق اصل ۳۱ قانون اساسی، جهت تامین مسکن، دولت موظف به حمایت از قشر محروم وکمدرآمد می باشد. در این راستا، سیاست های متعددی توسط دولت ایران پیاده سازی شد که اکثر این سیاست ها از نقطه نظر، "بیش از اندازه میداندادن به مقوله کمیت" مشترک هستند. در حالی که مسکن دربردارنده ابعاد مختلف اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی- کالبدی نیز می باشد، ازین رو لازماست با برخوردی همه جانبه به دنبال راهکاری مناسب و معقول بود. پژوهش ارائه شده به بررسی اثرات روش تکمیل تدریجی بر روی مسکن قش رکمدرآمد می پردازد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد که از طریق مطالعات کتابخانه ای صورت پذیرفته و در نهایت با تحلیل داده های گردآوریشده تاثیر روش تکمیل تدریجی بر مسکن قشر کم درآمد بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که روش تکمیل تدریجی پرکننده دو خلا غالبدر مساکن اقشار کم درآمد؛" مالکیت" و "کیفیت" می باشد. در این روش با کاهش فشار هزینه ها به صورت سکونت در یک فضای حداقلی در ابتدایامر، منجر به کاسته شدن فشار پرداخت هزینه اولیه می شود. سپس توسعه تدریجی پس از سکونت موجب تقسیم مابقی هزینه ها در بازه زمانیمی گردد که علاوه بر استطاعت بخشیدن به قشر کمدرآمد در مالکیت، فرصتی جهت توجه به مسائل کیفی نیز ایجاد می کند. از طرف دیگر به سببایجاد حس امیدواری در ساکنان نسبت به پیشرفت و توسعه آتی خانه هایشان، حس تعلق در آنها شکل می گیرد.

Keywords:

مسکن , قشر کمدرآمد , هزینه , کیفیت , روش تکمیل تدریجی