راهکارهای کالبدی طراحی مدارس روستایی در اقلیم گرم و خشک با رویکرد افزایش آسایش کاربران (نمونه موردی: استان سیستان و بلوچستان)

آموزش و پرورش از دیرباز، نقش اساسی در تداوم و بقای جامعه ی بشری ایفا کرده است. توجه به خصوصیات اقلیمی و اثراتی که اقلیمدر شکل گیری مراکز آموزشی می گذارد، از نظر آسایش حرارتی و هماهنگی ساختمان با شرایط اقلیمی موجب صرفه جویی در مصرفانرژی و بالا بردن کیفیت آسایش در محیط آموزشی می گردد. لذا توجه به کیفیت کالبدی محیط های یادگیری و طراحی بر اساسمعیارهای آسایش اقلیمی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر به واکاوی راهکار های موثر و کاربردی در ارتباط با آسایشاقلیمی و معماری همساز با آن در طراحی مدارس روستایی استان سیستان و بلوچستان پرداخته و در صدد پاسخگویی به این سوال استکه چه مولفه ها و راهکارهای اقلیمی در طراحی مدارس روستایی منجر به آسایش کاربران خواهد شد؟ ساختار پژوهش حاضر بر اساسموضوع، از نوع کیفی و از نظر ماهیت، توصیفی– تحلیلی است. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان می دهد، عوامل کالبدی از قبیلنور، تهویه طبیعی، پوشش های گیاهی، پوسته و فرم ساختمان و مصالح استفاده شده می توانند نقش به سزایی در تامین آسایش کاربرانو کاهش مصرف انرژی مدارس اقلیم گرم و خشک این استان ایفا نمایند.

Keywords:

آسایش اقلیمی , فضای آموزشی , مدارس روستایی , اقلیم گرم و خشک , استان سیستان و بلوچستان