رابطه عواطف مثبت و منفی با راهبردهای سازگاری در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین عواطف مثبت ومنفی با راهبردهای سازگاری در مادران دارای کودک کم توان ذهنی میباشد. روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی است. از بین کلیه مادران دارای کودک کم توان ذهنی مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهر گنبد کاوس در سال ۱۳۹۶ تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. این پژوهش نشان داد که مقابله مساله مدار با عواطف مثبت r=۰/۴۰) و (p< ۰/۰۱ ارتباط مثبت و معنادار و با عواطف منفی r= -۰/۳۶ ) و (p <۰/۰۵ ارتباط منفی و معنادار دارد. همچنین، مقابله هیجان مدار با عواطف مثبت r=-۰/۲۹) و (p< ۰/۰۱ ارتباط منفی و معنادار و با عواطف منفی r=۰/۲۵) و (p< ۰/۰۵ ارتباط مثبت و معنادار دارد. بنابراین تلویحا نتیجه گرفته میشود که عواطف مثبت در راهبردهای مقابله مساله مدار مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نقش دارند و میتوانند آنها را تقویت کنند. از سوی دیگر عواطف منفی در کاربرد بیشتر راهبردهای مقابله هیجان مدار مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نقش ایفا مینمایند.

Keywords:

عواطف مثبت و منفی , راهبردهای سازگاری , کم توان ذهنی