بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کم رویی در نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کمرویی در نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دارای اختلال اضطراب اجتماعی در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ شهرستان خلخال بود. حجم نمونه ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل که به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی، پرسشنامه کمرویی استفاده شد. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. به گروه آزمایش ۸ جلسه ی۹۰ دقیقه ای شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی داده شد، پس از پایان درمان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. مجذور اتا نشان دهنده اندازه ارتباط بین درمان شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در متغیر کمرویی (۰/۶۷) است .(P< ۰/۰۱) بنابراین با اطمینان ۹۰ درصد نتیجه میگیریم که بین میانگین های گروه آزمایش و کنترل در میزان کمرویی تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی میتوان گفت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معنیداری موجب کاهش میزان کمرویی دانش آموزان موثر بوده است.

Keywords:

شناخت درمانی , ذهن آگاهی , کم رویی , اضطراب اجتماعی , نوجوانان.