بررسی نقش شیوه فرزندپروری در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شیوه های فرزندپروری در پیش بینی اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان اردبیل بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال ۱۳۹۹ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد ۵۰ دانش آموزان دختر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهی شیوه فرزند پروری بامریند ثورپ، کلارک و نیکز ۱۹۳۹و پرسشنامه ی اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث به لوم ۱۹۸۴ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری (R=۰/۲۵۵) با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد .(P>۰/۰۵) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین (مستقل) شیوه های فرزندپروری توان پیش بینی (متغیر ملاک) اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان را دارد. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که شیوه های فرزندپروری با اهمالکاری تحصیلی رابطه معناداری دارد.

Keywords:

شیوه های فرزندپروری , اهمال کاری تحصیلی , دانش آموزان .