مسعود طاهریون

به طور کلی مدلسازی یکی از ابزار های مناسب برای تصمیم گیری و پیش بینی پدیده های محیط زیستی می باشد که اغلب به صورت مدلهای مفهومی با روابط ریاضی بیان می شوند. فرآیند ها و پدیده هایی که در سیستمهای محیط زیستی وجود دارد و مهندسین محیط زیست با آن سر وکار دارند اغلب دو خصوصیت عمده دارند: 1-وابسته به متغیرهای زیاد هستند 2- روابط بسیار پیچیده ای بین اجزا وجود دارد که تحلیل آن را بسیار مشکل می نماید. این مشکل همواره باعث خطا در دقت و صحت پیش بینی مدلهای مرسوم می شود. شبکه های عصبی مصنوعی از جمله روشهای پیشرفته و نوین در شبیه سازی می باشد که امروزه در تمام علوم مهندسی به عنوان یک ابزار قوی در شبیه سازی پدیده هایی که تحلیل مفهومی آنها با مشکل مواجه است، کاربرد بسیاری پیدا کرده است. در این روش داده های مشاهده ای به مدل آموزش داده می شود و پس از آموزش مدل با دقت مناسب کار پیش بینی و شبیه سازی را انجام می دهد. در این مقاله ضمن اشاره به روشها و تکنیکهای شبکه عصبی نمونه هایی از کاربرد آن در تصفیه آب و فاضلاب، آلودگی هوا، مدیریت مواد زاید وآلودگی منابع آب و پخش آلاینده ها ارایه می گردد.

شبکه عصبی مصنوعی ،شبیه سازی ،سیستم محیط زیستی ،مدلسازی