اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر سازگاری اجتماعی و علائم افسردگی درکودکان با اختلال افسردگی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی تعیین آموزش ذهنی کودکآگاه محور بر سازگاری اجتماعی و علائم افسردگی کودکان مبتلا به اختلال افسردگی شهر تهران انجام شد. جامعه آماری شامل تمام کودکان دارای اختلال افسردگی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸ بودند که به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی آموزش و پرورش مراجعه کرده اند. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. مرحله پیگیری بدین اجرا دلیل شد تا مشخص شود که آیا درمان ذهن آگاهی در طول زمان دارای کارآیی معنادار پایدار است یا خیر. تعداد نمونه پژوهش ۳۰ کودک دارای اختلال افسردگی بودند که به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه به شکل مساوی جای دهی شدند. گروه آزمایش مداخله درمانی مربوط به ذهن آگاهی را در طی دو ماه و نیم به صورت هفته ای یک جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کردند؛ در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را در طول پژوهش دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی و افسردگی کودکان بود. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش ذهن -آگاهی کودکم حور بر سازگاری اجتماعی و علائم افسردگی کودکان دارای اختلال افسردگی مثبت تاثیر داشته است؛ بنابراین درمان ذهن آگاهی میتواند به عنوان درمانی کارآ برای کودکان با اختلال افسردگی مورد استفاده بالینی قرار گیرد.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , افسردگی , ذهن آگاهی کودک محور