اکرم پرویزی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه همکاری خانه و مدرسه بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهر اردبیل بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون،پس آزمون وپیگیری با گروه کنترل بود. نخست به طور تصادفی از ۲ناحیه، ۱ناحیه انتخاب گردید؛ سپس از مدارس ناحیه ۲،۴مدرسه (دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه) و از هر مدرسه یک کلاس از هر کلاس به تصادف ۱۵نفر انتخاب شدند. در نهایت۶۰نفر از دانش آموز با توجه به دو ملاک در دو گروه آزمایشی ۱۵)دختر و ۱۵پسر)و دو گروه کنترل ( ۱۵دختر و ۱۵پسر) به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به همراه خانواده درمداخله شرکت کردند. دانش آموزان به همراه اعضای خانواده در مداخله گروه آموزشی برنامه همکاری خانه و مدرسه به مد ۸جلسه ۱۵۰دقیقه ای به مدت دو ماه شرکت نمودند. در این مطالعه از پرسشنامه های دموگرافیک و مشکلات رفتاری کودکان گودمن استفاده شد. کاربندی آزمایشی به مدت دو ماه اجرا شد و دو ماه بعد از پس آزمون، آزمون پیگیری گرفته شد. نتایج حاصه از تحلیل داده ها نشان داد که برنامه همکاری خانه و مدرسه در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان موثر بوده است . همچنین، کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان در مرحله پیگیری تداوم داشته است.

برنامه همکاری خانه و مدرسه، مشکلات رفتاری